Kanaalgroei en captions

Hoe ik mijn youtubekanaal liet groeien, en hoe ik toch mijn eigen weg blijf gaan. Het gaat niet alleen om scoren.
Ik vind dat altijd moeilijk op een youtube-kanaal. De neiging om achter algoritme, views en likes aan te lopen…

In de eerste korte video experimenteer ik met de nieuwe functie ‘captions’ in Premiere Pro.

Het is eigenlijk een laatste verhaaltje over een trein, de buffel: op weg naar een volgende stap, een soort tussentijds verslag. Het leven is een reis. Wandelen op intuïtie.

3 jaar geleden had ik een soort sollicitatie-filmpje gemaakt van een minuut naar aanleiding van en over de buffel. De treinstellen, nog lang niet versleten, zouden toen nog naar Roemenië gaan. Dat filmpje ging een half jaar geleden ineens lopen en is inmiddels 30.000 keer bekeken. Met name in India. Daar kwamen de meeste views vandaan. Ik ben bij dit algoritme een beetje aan gaan sluiten [had er al ervaring mee met een dierenkanaal dat ik gehad heb, dat ook via India ging lopen]

Ik heb daarbij aansluitend een aantal maanden geleden een registratie filmpje gemaakt van een buffeltransport naar Polen met een muziekje eronder. Dat is inmiddels ver over de 50.000 views. Mijn dode kanaal groeide van 50 abonnees naar 270 nu.

Wat ik van de captions erg aantrekkelijk vind is:

Je kunt ze gelijk intikken en erna bewerken, zonder gedoe. Zo kan ik het verhaal van de video ook zien ontstaan. Je kunt ‘m opslaan als SRT-file (of als tekstfile). Je kunt ‘m bewerken met kladblok. Ik heb de Nederlandse tekst vervangen door een Engelse en de SRT-file geupload naar Youtube. [ je moet dan wel eerst de taal van je video op Engels zetten] Ik had de Nederlandse tekst boven gezet. Mensen op youtube, die ‘m in het engels willen zien, krijgen ‘m onder te zien. Zo heb je ‘m tweetalig. Of het helemaal ideaal is weet ik niet.

Maar nu wil ik echt weer meer met schrijven bezig gaan. Dat wil ik ook op dit kanaal gaan doen. Het gaat zich wel wijzen, maar de groei zal minder zijn 😉 Uiteindelijk moet je toch je eigen weg gaan 😉

De tao van Thijs


Mijn boek, de tao van Thijs, is (tijdelijke) vastlegging in woorden van wat ik heb willen uitdrukken. Had ik het niet geschreven, dan was het voorbijgegaan, weggezakt, gemengd met van alles en nog wat. Het boek is onderdeel van mijn (levens)weg. Mijn weg wijst zich vanzelf als ik loop nu. Ik verenig mij met dat wat uitgedrukt wil worden. Ik ga nergens heen, tot ik aangekomen ben, open van geest en ontvankelijk. Dat is ook wat ik uit wil dragen, het leven nemen zoals het komt. Carpe diem. Beschikbaar zijn.

Beschikbaar met alles dat in me zit. Dat ook . In overeenstemming met wat er aan de hand is. Uiteindelijk is het geen verhaal

LockdownZeneca

Liedje over hoe we verder gaan na mei

melodie: hopsa heisasa
het moet wat satirisch gezongen worden.

LockdownZeneca
straks na de maand van mei, ja, ja
covidkapjes zijn verdwenen
korte lontjes lange tenen
al dat kil en koud verdriet
is er na de meimaand niet
LockdownZeneca
straks na de maand van mei

LockdownZeneca
straks na de maand van mei, ja, ja
weg is spatscherm, weg zijn jassen
alles is weer schoongewassen
het prikken heeft zijn werk gedaan
de avondklok die is eraan
LockdownZeneca
straks na de maand van mei

LockdownZeneca
straks na de maand van mei, ja, ja
mensen kom, we gaan weer stappen
drankjes drinken, hapjes happen
alles staat in bloementooi
wat is het na de mei weer mooi
LockdownZeneca
straks na de maand van mei

Knopen doorhakken

Dit is de basis voor de laatste herschrijving van mijn boek

doorhakken

niet meer hangen blijven
in het beloofde land
in verlangen
blijven uitglijden
over steeds weer andere bananenschillen

doorwandelen
doorreizen

geen stappenplannen meer
maar knopen doorhakken

hakken hakken en nog eens hakken
tot er weer een spaander loskomt
een houtstuk knapt

Hoe dit boek
dat ‘alle’ genres doorbreekt
ontstaat
daar gaat dit boek over

over reizen, wandelen
ontmoeten
leven, waarden, mensen
interrailen, hostels
en het schrijven van een boek

het gaat
ook over mezelf als doorhakker

van de symbiotische navelstreng
van de gedachte identiteit
van het genre-denken

knopen doorhakken