Omdat ik in mijn leven eigenlijk steeds onderweg ben, heb ik Onderweg24 in het leven geroepen. Onderweg24 gaat vooral mijn schrijfsite worden. Het is zich aan het uitkristalliseren. Ik ben bezig met een boek over mijn interrailreizen. Dat wordt weergegeven in fragmentarische geschreven verhalen, die een eenheid vormen. Video's, verhalen, liedjes en andersoortige teksten zullen elkaar afwisselen. Alles gaat inhoudelijk over bestaan, intuïtie, waarden, vertrouwen, richting, reizen, leven'. Mijn andere website is https://www.thijshanrath.nl/ . Mijn accordeonmuziek en liedjes zijn te vinden op mijn youtube kanaal: https://www.youtube.com/user/thijs7
Mijn andere youtubekanaal gaat mijn 'schrijf en videokanaal' worden, horend bij onderweg24. https://www.youtube.com/c/ThijsHanrath/videos
Een tweeluik gedichten, ‘oversteek’ van Dorien de Wit en ‘Hoe je verder moet’ van Remco Ekkers, met dank aan Wouter van Heiningen. Zij inspireerden mij om weer verder te gaan met schrijven aan mijn boek
oversteek
je staat op de rand van de stoep alsof je op de rand van een klif staat
je weet niet of overgave een beweging naar voren of achteren is
je draagt een koffer in je hand maar eigenlijk houd jij je daaraan vast terwijl je wiebelt op je benen
niet als twijfel maar een teken van de ander die in je zit
iemand die in je lichaam beweegt iemand die een reserveleven maakt voor als het eerste mislukt
Hoe je verder moet
Stap opgewekt voort al weet je niet zeker waar naar toe. Vooruit
over het glimmende asfalt tussen de kale bomen hoofd scheef, wuivend naar het huis dat al in de mist is verdwenen en straks vergeten.
Je zet een voet vooruit en dan een andere. Je kijkt niet naar de spiegeling in de plassen, het beeld van de takken waar je tussen hangt, pats! in het water.
Kleine vergelijking van mijn boek dat ik aan het schrijven ben met dat van Matt Haig: ‘Middernachtbibliotheek’
Mijn boek en de Middernachtbibliotheek
Schrijfcoach Kelly Meulenberg had mij een boek aangeraden: Middernachtbibliotheek van Matt Haig . Wat mij betreft een geweldig boek!
Het is een boek over de zin van het leven. Daar schrijf ik ook over. Thema’s in Middernachtbibliotheek zijn zelfacceptatie, zelfmoord, de wil om te leven, eigenlijk gewoon leven met alles erop en eraan. Keuzes maken en niet blijven hangen in spijt over allerlei fout genomen afslagen. Hoe ben je iemand in het leven en hoe kun je ‘gelukkig’ zijn.
Mijn eigen boekthema’s in het boek dat ik aan het schrijven ben, zijn: mens zijn onder mensen, neerdalen in jezelf, zelf ook onderdeel uitmaken van het bestaan en niet alleen maar op zoek zijn naar het wezen van de mens. Hoe gaat dat lukken?
Middernachtbibliotheek is Nora’s verhaal, je voelt, beleeft en groeit met haar mee. Mijn eigen boek is mijn verhaal, in de vorm van een autobiografische roman. Ik schrijf net zo realistisch en filosofisch als Matt Haig , helaas nog niet zo beeldend, boeiend en goed gestructureerd opgeschreven. Ik moet mijn hoofdpersonage nog veel meer body en karakter geven. Wat dat betreft voel ik mij wel verwant met de aan zichzelf twijfelende Nora. Verder moet ik in mijn boek de groei van het personage beter vormgeven.
Andere personages zijn in het Middernachtbibliotheek niet echt diep uitgewerkt. In mijn boek is dat ook zo. Hun rol is leidend, spiegelend, aanzettend tot weer verder reizen. Mijn hoofdpersonage zoekt contact met anderen en spiegelt zich aan hun leven c.q. hun idee over het leven. Iets anders dus dan het recept van Middernachtbibliotheek.
Maar uiteindelijk moet mijn hoofdpersonage toch ook zelf een antwoord geven op wat hij met zijn leven aanvangt, net als Nora. Nora pleegt zelfmoord en wordt wakker in een tussengebied tussen dood en leven, de middernachtbiblioteek , die vol staat met boeken over alle mogelijke levens van Nora, als ze op beslissende momenten andere keuzes had gemaakt. Ze mag nu uitvinden hoe die mogelijke levens zouden zijn geweest. Zo weven zich allerlei geschiedenissen van Nora aan elkaar, tot ze zelf tot een conclusie komt. Het boek heeft mij enorm geïnspireerd. Het beste boek, dat ik sinds tijden gelezen heb ook qua schrijfstijl
Hoe ik mijn youtubekanaal liet groeien, en hoe ik toch mijn eigen weg blijf gaan. Het gaat niet alleen om scoren.
Ik vind dat altijd moeilijk op een youtube-kanaal. De neiging om achter algoritme, views en likes aan te lopen…
In de eerste korte video experimenteer ik met de nieuwe functie ‘captions’ in Premiere Pro.
Het is eigenlijk een laatste verhaaltje over een trein, de buffel: op weg naar een volgende stap, een soort tussentijds verslag. Het leven is een reis. Wandelen op intuïtie.
3 jaar geleden had ik een soort sollicitatie-filmpje gemaakt van een minuut naar aanleiding van en over de buffel. De treinstellen, nog lang niet versleten, zouden toen nog naar Roemenië gaan. Dat filmpje ging een half jaar geleden ineens lopen en is inmiddels 30.000 keer bekeken. Met name in India. Daar kwamen de meeste views vandaan. Ik ben bij dit algoritme een beetje aan gaan sluiten [had er al ervaring mee met een dierenkanaal dat ik gehad heb, dat ook via India ging lopen]
Ik heb daarbij aansluitend een aantal maanden geleden een registratie filmpje gemaakt van een buffeltransport naar Polen met een muziekje eronder. Dat is inmiddels ver over de 50.000 views. Mijn dode kanaal groeide van 50 abonnees naar 270 nu.
Wat ik van de captions erg aantrekkelijk vind is:
Je kunt ze gelijk intikken en erna bewerken, zonder gedoe. Zo kan ik het verhaal van de video ook zien ontstaan. Je kunt ‘m opslaan als SRT-file (of als tekstfile). Je kunt ‘m bewerken met kladblok. Ik heb de Nederlandse tekst vervangen door een Engelse en de SRT-file geupload naar Youtube. [ je moet dan wel eerst de taal van je video op Engels zetten] Ik had de Nederlandse tekst boven gezet. Mensen op youtube, die ‘m in het engels willen zien, krijgen ‘m onder te zien. Zo heb je ‘m tweetalig. Of het helemaal ideaal is weet ik niet.
Maar nu wil ik echt weer meer met schrijven bezig gaan. Dat wil ik ook op dit kanaal gaan doen. Het gaat zich wel wijzen, maar de groei zal minder zijn 😉 Uiteindelijk moet je toch je eigen weg gaan 😉
Mijn boek, de tao van Thijs, is (tijdelijke) vastlegging in woorden van wat ik heb willen uitdrukken. Had ik het niet geschreven, dan was het voorbijgegaan, weggezakt, gemengd met van alles en nog wat. Het boek is onderdeel van mijn (levens)weg. Mijn weg wijst zich vanzelf als ik loop nu. Ik verenig mij met dat wat uitgedrukt wil worden. Ik ga nergens heen, tot ik aangekomen ben, open van geest en ontvankelijk. Dat is ook wat ik uit wil dragen, het leven nemen zoals het komt. Carpe diem. Beschikbaar zijn.
Beschikbaar met alles dat in me zit. Dat ook . In overeenstemming met wat er aan de hand is. Uiteindelijk is het geen verhaal
melodie: hopsa heisasa het moet wat satirisch gezongen worden.
LockdownZeneca straks na de maand van mei, ja, ja covidkapjes zijn verdwenen korte lontjes lange tenen al dat kil en koud verdriet is er na de meimaand niet LockdownZeneca straks na de maand van mei
LockdownZeneca straks na de maand van mei, ja, ja weg is spatscherm, weg zijn jassen alles is weer schoongewassen het prikken heeft zijn werk gedaan de avondklok die is eraan LockdownZeneca straks na de maand van mei
LockdownZeneca straks na de maand van mei, ja, ja mensen kom, we gaan weer stappen drankjes drinken, hapjes happen alles staat in bloementooi wat is het na de mei weer mooi LockdownZeneca straks na de maand van mei
Ik schrijf vooral om datgene wat in me leeft in verband met wat werkelijk is, uit te drukken. Dat is een behoefte. Ik ben zo meer een soort documentaire schrijver. Ik hang niet van enkel illusies aan elkaar. Ik wil leven en van het leven iets maken. Zinvol zijn in samenhang. Ik ben een reiziger en verzamel indrukken. Ik ben steeds weer tot liefde bereid. Steeds weer creatief. Taal is voor mij met name een middel, om uit te drukken, wat er in me omgaat dus, maar ik besef ook de onmogelijkheid en de beperktheid van dat middel. In het boek, waar ik mee bezig ben, gaat het vooral om çontact onderweg, vooral het aftasten daarvan. Het is ook een zekere verwerking in flarden van mijn verleden. Het gaat om (het ontstaan van) inzichten. Niet om groot drama met heftige emoties.
Kan ik houden van het leven en tevreden zijn met mijn eigen plek? Dit in vrijheid, zonder de dwang van instituties of anderen? Zo ja, dan volgt daaruit vanzelf ‘richting’. Het boek is een gestructureerde en doordachte verzameling indrukken, fragmentarisch en associatief van opbouw en soms ook een beetje stream of consciousness. Je kunt dit boek lezen als een bundel fragmenten, indrukken, verhaaltjes en gedichten. Een karavaan aan ervaringen, fragmenten uit de werkelijkheid.
Voor belangstellende interrailers die het lezen en voor mensen, die willen weten waar de verhalen zich afspelen of die in de fysieke reis willen neuzen is aan het begin van elk hoofdstuk de ’travel journey’ toegevoegd met een inhoudsopgave van de tekstfragmenten, verhaaltjes en gedichten.
Elk hoofdstuk begint met een themagedicht.
Ik ben aan het herschrijven.
Ik had 3 jaar geleden een soort sollicitatie video gemaakt. Een filmpje over de laatste rit van de Buffel, een personendieseltrein. Dat mag niet meer in Nederland. Daarom moest ie weg. Op zich waren de treinen nog prima. Ze zouden eerst naar Roemenië gaan, daarna misschien naar de sloop. Uiteindelijk gaan ze nu naar Polen. Ik solliciteerde in de video net als de treinen naar ‘nieuw werk’. Die video heeft mij er toe aangezet om bij de railcatering van de NS te gaan werken. Ik ben me meer gaan interesseren voor treinen en heb twee interailtickets gewonnen met een spelletje op station Utrecht. Zo ben ik dus uiteindelijk gaan interrailen en daarover wilde ik een boek schrijven.
Die video is een half jaar geleden ineens gaan ‘lopen’ en nog steeds doet ie dat. Ik heb dat youtubekanaal inmiddels omgedoopt tot onderweg24 en heb nog een paar buffelvideo’s toegevoegd, die nu ook goed lopen. Nu heb ik vorige week een kanaaltrailer gemaakt: die loopt niet echt. Ik ben wel blij dat ik ‘m gemaakt heb omdat het me richting geeft mijn volgende kanaalvideo beter te maken. Ik heb ‘m op youtube gezet, om weer verder te kunnen.
Ik wil nu ook eigenlijk ook meer een video gaan maken die specifiek over mijn boek gaat. Het kan allemaal ook nog wat mooier, de geuidskwaliteit kan beter etcetera. Maar de eerste versie van een trailer staat er nu wel. Hij valt blijkbaar ook niet zo duidelijk in een youtube-algoritme 😉 Ik denk dat dat algoritme wat mijn kanaal betreft ergens samenhangt met ‘de buffel’ en ’treinspotters’ Ik heb nog een ‘werktreinvideo’ en een nog te maken video over het weer een ander perspectief op het afscheid van de buffel op stapel staan om dat te testen. Daar maak ik mijn kanaal wel groter mee. Maar ik ga uiteindelijk toch voor wat ik nu echt te vertellen heb en mijn boek.
Zo ben ik dus bezig. Hieronder dus de voorlopige kanaaltrailer.
Enkele vrij willekeurige zinnen uit de eerste 20 bladzijden van het boek der rusteloosheid worden gevolgd door een korte video waarin de schrijfster Maud Vanhauwaert kort in gaat over de betekenis van Pessoa voor haar als schrijfster.
Decadentie is het totale verlies van de onbewustheid, want onbewustheid is het fundament van het leven. Als het hart kon denken, stond het stil.
Ik beschouw het leven als een herberg, waar ik moet blijven tot de diligence van de afgrond arriveert. Ik weet niet waar die me heen zal voeren, want ik weet niets.
Als datgene, wat ik in het gastenboek schrijf op een dag wordt gelezen door andere reizigers en ook hen tijdens hun verblijf kan vermaken, dan is het goed.
