Deze week, van 2 t/m 8 april 2022, staat in Visie een prachtige grote foto van mij als straatmuzikant over twee pagina’s verdeeld met een mooi klein geschreven portretje erbij. Ze hebben een special over de straat. Ik ben er blij mee.
Foto: Willem Jan de Bruin
Tekst portret: Anouk van de Schootbrugge
“Ik begon voor de grap als straatmuzikant. Zingend, met accordeon en een vriendin speelde viool erbij. Het verdiende goed, dus we gingen ermee verder. Na twee jaar gingen we onze eigen weg, uiteindelijk heb ik zo’n 17 jaar als muzikant op straat gewerkt.
In de jaren negentig waren er weinig regels. Ik kon bijvoorbeeld ook voor terrassen spelen. Daar was de sfeer anders dan op straat; mensen luisterden echt, soms werd het hele terras stil of ging men dansen. Die interactie vond ik het leukst.
Ik heb veel rondgetrokken door Frankrijk, Spanje en Latijns-Amerika. Het is leuk om buitenlandse muzikanten te ontmoeten. In de Verenigde Staten herkenden ze mijn Europese muziek. Ik maakte ook gekke dingen mee: in Panama kenden ze het begrip straatmuzikant niet, dus er stonden honderden mensen te kijken. Ze gingen niet meer weg!
Minder leuk: mijn geld is weleens gestolen. En iemand sloeg me in mijn gezicht omdat hij vond dat ik daar niet mocht staan. Door allerlei regels nu – je mag bijvoorbeeld slechts een kwartier op één plek spelen – is de lol er een beetje af. Ik speel ook niet vaak meer vanwege mijn werk in de thuiszorg. Maar als ik met pensioen ben, ga ik de straat weer op. Muziek én kletspraat, gezellig!”
Thijs Hanrath (65) werkt in de thuiszorg en is daarnaast straatmuzikant.