Tag: een boek schrijven in Callosa

Een boek schrijven in Callosa

Inleidend hoofdstuk


Een flink verbeterde versie van dit verhaal vind je hier:

https://www.onderweg24.nl/blogs/een-boek-schrijven-in-callosa-2/

Wat zat ik vroeger
vol loyale ratjetoe
zwabberend gezwieb

wie het instituut kerk
verlaat, ook paus Oosterhuis
heeft niets te vrezen

dubbele moraal
dichte angstige mannen
mank in hun lichaam

hoe moet een haiku?
hoe moet een lof? hoe een God?
hoe een hoe? en hoe?

treuren is voorbij
wie het instituut kerk verlaat
heeft niets te vrezen

Ik identificeer me niet meer met iemand, die ik zou zijn of zou willen worden, dat is een gebed zonder end. Telkens veranderen inzichten, verandert de mode, de wereld, verander ook ik. Als ik mezelf maar blijf modelleren, zal er altijd iemand blijven, die ik niet of nooit ben geweest.

Na corona ben ik eindelijk weer op interrail. Het kan weer. Wat heb ik hier naar verlangd: mijn reis af maken; dit boek schrijven… Daarom was ik met interrailen begonnen. Midden in de nacht kom ik aan in Valencia. Ik ben alleen met de nog jonge uitbaatster in de keuken van het hostel, waar ik een kamer heb gereserveerd. Verder is er niemand. De uitbaatster komt niet uit haar Engelse woorden. Als ik vraag wat ik uit de keuken allemaal mag gebruiken, krijgt ze een angst-aanval en verliest haar controle. De energie die er dan hangt, doet me zeggen wat ik eigenlijk intuïtief door de telefoon al had willen zeggen: ‘Puedo entender el español. Ik versta Spaans. Ik praat op het moment misschien wel net zo moeilijk Spaans als zij Engels: het actief praten is ver weggezakt. Ik verzink in wat er in me omgaat en ontspan. Het gebeurt bijna vanzelf. Ik ga niet met haar angst mee en ga ook niet de therapeut uithangen. Er kan ontstaan, wat er ontstaat. Ik pantser mij niet, ook mijn eigen onzekere ladekastjes gaan open. Zij krijgt er vleugels van en haar ogen worden levendig. Bedoel ik het gebruik van materiaal uit de keuken of comida (eten)? Haar toon is nu licht en opgewekt.
‘Si comida.’
De onzekere ladekastjes werken bevrijdend.

Ze doet de ijskast open, kijkt even rond en wijst op ham, kaas en tostibrood. De ham glazig, de kaas, uitgedroogde harde plakken half nog in het aanbiedingszakje uit de supermarkt, het tostibrood, vochtig en klef. De tosti, die ik daar van ’bak’ is goor, maar ik neem ’m mee naar mijn kamer en samen met een blikje zwaar bier van twee weken over tijd, dat ik ook mocht gebruiken, vier ik dat ik de laatste trein naar Valencia heb gehaald. Al vanaf Nederland had ik tegenslag op tegenslag, maar nu, net voor middernacht ben ik er gewoon. Olé! Blij er te zijn, contact te hebben met wat er in me om gaat en blij om weer te kunnen interrailen.

De volgende dag wenst de uitbaatster mij een goede reis. Haar stem klinkt zacht en vriendelijk.
’Gracias,’ zeg ik ontspannen. Ik verlaat haar opgelucht, dankbaar voor wat er tussen ons heen en weer heeft kunnen gaan. Onzekere golven losten zich op in helder rustig water. Zachtjes juich ik. Ik stond op gelijk niveau met haar. Jaren lang heb ik dit gewild, mens kunnen zijn overal waar ik ben en kom, mezelf kunnen zijn. En niet van de weeromstuit de therapeut gaan spelen of de leider. Wat is er vreemd aan een angstaanval? Wie weet wat haar triggerde? Ik stel google maps in en loop richting busstation.

licht en loom vinden
los wandelend, mijn benen
hun eigen voeten

niet meer wegzinkend
in donkere gaten mist
lopen zij hun weg

Op het busstation koop ik een kaartje over Benidorm naar Callosa. Heb ik een plaatsje gevonden in het stationsrestaurant. De aroma van versgezette koffie smelt op mijn tong en het broodje chorizo geurt alsof het vers uit het paradijs is gevallen. De smaak van de gore tosti is hiermee volledig weggeëbt.

het opgelegde vervliegt
er ontstaat een gemoed
zonder samengebald perspectief
woorden en zinnen

zonder roep vanuit een hemel
treft de taal
wat in me omgaat wordt helder
in vrijheid en aanvaarding

ik bewoon mijn eigen huis
ontdek wie ik kan zijn
zonder samengebald perspectief
het opgelegde vervliegt

In Callosa kan ik terecht in een van de monumentale panden van de Fundación Cultural Knecht-Drenth, een stichting, opgericht door Tijmen Knecht en Helen Knecht-Drenth, die tegen een beperkte bijdrage tijdelijke woon-en-werkruimte beschikbaar stelt aan Nederlandse en Vlaamse kunstenaars, schrijvers, vertalers en wetenschappers, om zo aan een van hun artistieke initiatieven te kunnen werken. Daar zit ik nu dit boek te schrijven. Al word ik ook ouder, ik leef hier helemaal op.

een link naar een vlog, dat hier aan gerelateerd is :

https://youtu.be/3uxc5v4GISI

Waarom ik een boek schrijf en het zelf ga uitgeven

Ik heb n.a.v. het artikel ’7 redenen waarom ik mijn boek zelf heb uitgegeven’ van Saskia van den Brand, zelf ook even op een rijtje gezet, waarom ik een boek schrijf en het zelf wil gaan uitgeven. Ik begin nu mijn tweede maand ‘boek schrijven in Callosa’ Het boek staat nu in de grondverf en ik zal er hier nu op mijn website ook regelmatig verslag van doen.

‘We hoeven niet allemaal een bestseller te schrijven. Als schrijver ben je zelf je beste verkoopkanaal. De beste marketing is nog altijd vanuit je eigen persoonlijkheid’

Ik schrijf al heel mijn leven om persoonlijk te worden en om me persoonlijk te kunnen uitdrukken in woorden en taal, inmiddels ben ik 65 en ga ik er eindelijk aan staan, persoonlijk! Jammer zo laat pas, maar ja iedereen legt zijn eigen weg af in het leven. Ook ik.
Ik heb o.a. Nederlands gestudeerd en deze studie voltooid. Ik heb in het verleden wel een paar boeken in eigen beheer uitgebracht, maar daar zat nog geen helder uitgebalanceerde persoonlijke visie achter.
Als het vanuit je eigen persoonlijkheid voortkomt of misschien beter, degene wie je bent, dan is het makkelijk om er op sociale media iets van te kunnen zeggen.
Mijn boek zal samenhangen in fragmenten, die veelal ook los te lezen zijn. Ook ideaal voor op het nachtkastje. Het gaat vooral ook om het plezier in lezen en schrijven en het plezier, dat je kunt hebben als je creatief bezig bent in je leven en je kunt uitdrukken (in taal) en de zin die dat geeft. Dat wil ik overdragen en uitdragen.

Mijn boek is meer dan een boek omdat het ondertussen ook over schrijven gaat. Er worden ook een aantal manieren aangeduid om tot schrijven te komen, er worden schrijfvormen tussendoor uitgelegd, die je kunt uitvoeren. En aan de hand van opdrachten die je jezelf stelt kun je je eigen invulling daaraan geven. Zo wordt lezen en schrijven wat mij betreft leuk, zinvol en iets persoonlijks ook voor jou als lezer.

Het uitbrengen van mijn boek is voor mij meer een start om allerlei ander zaken van de grond te krijgen, lezingen, schrijfwandelingen, open podia en nog veel meer daar rondom heen, bijvoorbeeld ook creatieve schrijfbijeenkomsten, die heb ik in het verleden ook wel eens gegeven. Ik hoop dat ik zo ook mijn eigen merk kan worden en zijn.

Een echt groot netwerk heb ik nog niet, dat moet ik al doende gaan opbouwen.
Als je je boek in eigen beheer hebt uitgegeven, en je kunt het bij je activiteiten slijten, wat ik in mijn verleden als troubadour ook gedaan heb, dan verdien je heel veel meer, dan de marges die je van een uitgever ontvangt. Zo heb ik bovendien ook alles zelf in de hand. Maar nu moet ik ook contacten gaan onderhouden met mensen die bij me passen en die voor mij als schrijver ook belangrijk zijn. Ik ga me niet alleen focussen op mijn verhaal, maar me ook bezighouden met marketing. Marketing daar heb ik altijd een hekel aan gehad, maar als ik erachter sta vanuit mijn nu heldere persoonlijke visie, waarin ik verzonken ben, dan gaat het wel lukken. Ik ga sowieso mensen niets aansmeren of iets opdringen dat ze niet willen kopen.

Ik ga een trein in gang zetten

Al ben ik dan geen kinderboekenschrijfster. Het artikel ’7 redenen waarom ik mijn boek zelf heb uitgegeven’ van Saskia van den Brand sprak me enorm aan! Ik denk ook te weten waarom. Ze zegt dat ze veel alleen heeft gereisd en pelgrimstochten heeft gelopen. Ze zegt dat ze toen heeft ervaren dat er altijd wel weer een oplossing komt voor problemen onderweg. Pelgrimstochten heb ik ook gelopen en reizen doe ik nog! En inderdaad, als je iets in gang zet komen er vanzelf ook oplossingen.

Het boek van van Saskia van den Brand heet: ‘Avonturen in Boekenatlas’ Haar artikel had ik net even nodig. Mijn eigen boek heeft de werktitel: ’Reis naar bestaan’ of misschien gaat het ook wel heten: ‘Een boek schrijven in Callosa’ waarin ik ontdek wat geluk voor mij betekent, nu ik intuïtie heb ontdekt, waarop ik kan bouwen. Ik schrijf hier nog een maand in Callosa. Mijn boek is nu echt zichzelf heel organisch aan het ontwikkelen vanuit wie ik ben.

Het artikel van Saskia van den Brand, vind je hier:
https://schrijvenonline.org/blogs/7-redenen-waarom-ik-mijn-boek-zelf-heb-uitgegeven?utm_source=Email&utm_medium=Nieuwsbrief&utm_campaign=230922SONB