‘Zo heerlijk rustig’ Hardenberg-Ommen: 21 km (10-9-23)


Ik had vergeten de gpx-etappe van de website van het Pieterpad te downloaden, maar met boekje, richtingbordjes en pieterpadwebsite toch het café in Rheeze in een verbouwde molen gevonden. Daar ontdekte ik dat je ook de pieterpadcomputerwebsite kunt kiezen op je mobiel zodat je de gpx-bestanden toch kunt downloaden. Blij mee!

Ik had tijdens het wandelen weer eens het gevoel: waar ben ik eigenlijk mee bezig? Waarom doe ik dit eigenlijk?

Toen ik van het café verder liep, was het op een gegeven moment zo stil en rustig dat de melodie van dat liedje ‘zo heerlijk rustig’ mijn hoofd in kwam en er niet meer uit ging. Het gaf me een fijne cadans. Ik liep in de maat en ging om me heen kijken om een liedtekst in te vullen. Er ontstond iets leuks en ik was lekker bezig.

Dit is het liedje geworden:

Ik loop hier alleen
het is stil om me heen
zo heerlijk rustig

In de schaduw van bos
loop ik soepel en los
zo heerlijk rustig

Alsof de wereld altijd is
zonder veel verdoemenis

Ik loop hier alleen
de natuur om me heen
zo heerlijk rustig

Een specht tikt tegen schorsen aan
het ritme blijkt mooi door te gaan
tikketo tikketa
zo heerlijk rustig, ja ja

Een dagpauwenoog
klapt zijn vleugels omhoog
zo heerlijk rustig

Een paddenstoel lacht
met gespikkelde pracht
zo heerlijk rustig

Ik loop door veld en weiland heen
het steekt soms in mijn rechterbeen
de schrikkeldraadheg
langs de kant van de weg
zo heerlijk rustig

En in de lucht daar drijven nou
wat witte wolkjes in het blauw
niet te gauw, niet te gauw
maar heerlijk rustig
ja ja

En heel stil, heel tevree
best wel moe maar oké
zo heerlijk rustig

Ik loop door langs het spoor
beetje saai en rechtdoor
zo heerlijk rustig

Ik loop steeds meer in dwangcadans
en geef mijn rust niet meer de kans
de laatste loodjes zijn zwaar
toch ik ben bijna klaar
zo heerlijk rustig

Maar thuis verdraai ik prompt mijn knie
weg is de pieterpadmagie
en ik zucht onvoldaan
met mijn schoenen nog aan
“wat was dat rustig”
ja ja


Inmiddels is het weer twee nachten verder. Het been voelt weer een stuk beter en ik ben van plan morgen een halve etappe te doen. Van Ommen naar Lemele: 11 km. Daarna nog een halve etappe en vervolgens zijn er drie etappes van zo’n 15 km. Dat is een prima afstand voor mij.

Er is nog veel meer te vertellen, maar hier hou ik het maar even bij.

Een boek schrijven op mijn manier


Ik ben weer terug uit Callosa, waar ik een fijn en inspirerende tijd heb gehad. Ik ben wel terug gekomen met overbelaste voeten en misschien is er iets anders aan de hand. Daar weet ik volgende week meer over. Voorlopig neem ik nog een week heel veel rust. Gelukkig heb ik hier mijn accordeon en heb ik er een liedje van gemaakt, een pantoum op muziek: (Zij voelen zich gehoord) uitgeputte plekjes
Dit is dan gelijk aflevering 1 van ‘een boek schrijven op mijn eigen manier’. Dit liedje hoort daarbij. Volgende aflevering meer over die eigen manier van boek schrijven. In ieder geval is dit liedje, deze pantoum ook weer een fragment in het geheel. De woorden zijn nog vers.

uitgeputte plekjes
mijn aandacht geeft ze rust
ik leef er niet meer overheen
mijn lijf is mij te kostbaar

mijn aandacht geef ze rust
ze voelen zich gehoord
mijn lijf is mij te kostbaar
ik jakker niet meer voort

ze voelen zich gehoord
ik hoop dat ze herstellen
ik jakker niet meer voort
een schoorsteen loost mijn stress

ik hoop dat ze herstellen
het schrijven verdiept zich
een schoorsteen loost mijn stress
van binnen wordt het stil

het schrijven verdiept zich
ik leef er niet meer overheen
ze voelen zich gehoord
uitgeputte plekjes

@onderweg24